Wystawa „Cienie i blaski” Ignacego Nowodworskiego odnosi się do złożoności natury ludzkiej, ale także do wody, jej przepływu i przepływu czasu. Porusza kwestię niemożności powrotu do pewnych rzeczy i sytuacji, których nie da się odtworzyć, powtórzyć czy przywrócić. Rzeźby utrzymane są w czarno-złotej kolorystyce – czerń opalanego i szczotkowanego dębu, pokryta regularnym rysunkiem słojów, kontrastuje ze złotym połyskiem mosiężnych przedmiotów znalezionych oraz strukturalnych odlewów.
Źródło: GSW Włocławek